Vandaag was ik in Nijmegen om naar de wedstrijdzwemmers van Flotar te gaan kijken. Vandaag was er nog alleen series zwemmen en morgen zijn de finales. De zwemmers en hun coaches sliepen in Heumensoord, waar kort geleden asylzoekers waren gehuisvest. Helaas was het interieur nogal vervuild. Bedden en matrassen schoon maken zou een goed idee geweest zijn. Maar het eten was bijzonder goed. Dit alles heb ik van diverse mensen gehoord. Rond 12:00 uur waren de series voor Flotar afgelopen en ging men na de lunch weer terug naar Heumensoord per bus. Ik nam de bus (8) naar de golfbaan in Groesbeek. Onderweg gebeurde er iets bijzonders. Ik zag bij een halte een man in een elektrische rolstoel staan. "Eens kijken hoe dat hier gaat," dacht ik. Ik stond perplex. De bus stopte, de uitgang ging open en de chauffeur drukte op een knop op zijn dashboard. Automatisch en geruisloos schoof er een oprijplank uit die op de verhoogde stoep kwam te rusten. Direct rolde de passagier zijn elektrische rolstoel naar binnen en scande zijn kaart en de plank gleed weer naar binnen. Vlot draaide hij naar de plek voor rolstoelen, maakte zich vast en weg reed de bus. Het duurde al met al misschien 20 seconden. Een paar haltes verder moest hij uitstappen. Geen probleem, daar schoof de plank alweer uit, want de chauffeur wist dat hij eruit wilde. En de bussen daar zijn van Connexxion / Breng. Een groot compliment voor die maatschappij! Temeer daar ze zich ook nog eens extra inspannen om met kleine bussen de 2400 deelnemers en 1200 begeleiders te vervoeren. Toen ik in Groningen in de bus stapte ging mijn blik naar de uitgang. En ja hoor, zoals te verwachten was. Hier zit nog de rijplank die (met een haak?) handmatig door de chauffeur moet worden losgetrokken. Wat een verschil. Want de chauffeur mag eigenlijk zijn kassa niet onbeheerd laten en moet toch die plaat lostrekken. Nog 20e eeuw, denk je dan. Als het OV bureau weer opnieuw moet kiezen bij een aanbesteding moet deze situatie zeker een belangrijke rol spelen. Immers sinds kort heeft NL het VN-verdrag ondertekend en moet men zich t.h.u. (tot het uiterste) inspannen om de samenleving zo toegankelijk mogelijk te maken voor iedereen met een beperking. Dat heet inclusie. Nadere informatie leerde mij dat dit systeem al een aantal jaren bestaat, dus loopt Qbuzz behoorlijk achter. Maar ik kwam aan bij de golfbaan. Op de uitgestrekte velden vond ik uiteindelijk enkele deelnemers uit het Thomashuis te Roden. Ze kregen instructie en de begeleiders en toeschouwers moesten op afstand blijven vanwege de concentratie. Ze genoten zichtbaar en gelukkig viel het weer nog mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten